Księga znaku to standaryzacja logo, dotycząca prawidłowego stosowania logo, logotypu i sygnetu, a także czasami tagline’u. Jest ona niezbędna, ponieważ zawiera rozwiązania problemów jakie mogą pojawić się na różnych etapach użycia logo np. wykorzystaniu w Internecie, druku itp.
Na podstawową księgę znaku składają się:
1. symbolika powstania logo - czyli to co piszecie do nas zazwyczaj w swoim pierwszym mailu, czego logo ma dotyczyć, jaki stoi za nim przekaz, jakie ma znaczenie i genezę.
2. podstawowa wersja znaku – jest to najważniejszy element księgi znaku, ukazuje logo w jego podstawowej formie, a także na tłach ciemnym i jasnym.
3. alternatywne wersje znaku – w tej części umieszcza się logo w wersjach skróconych, to znaczy wykorzystujące tylko np. sam sygnet lub logotyp. Logo przedstawia się również w wariantach monochromatycznym dedykowanym do druku czarnobiałego oraz achromatycznym, który służy do wykorzystania między innymi w technikach grawerskich czy pieczęciach.
4. konstrukcja znaku – ukazanie konstrukcji logo może różnić się w zależności od skomplikowania jego budowy. Najważniejsze jest przedstawienie jego proporcji. Zazwyczaj umieszcza się logo na siatce konstrukcyjnej i przypasowuje budowę do określonej wielkości liczbowej lub kształtu.
5. pole ochronne oraz pole podstawowe znaku- logo otacza strefa bezpieczeństwa, strefa ta określa minimalną przestrzeń jaką należy pozostawić pomiędzy logo, a granicą otaczającego go dokument. Strefa ta nie może zostać naruszona. Jest ona ważna ze względu na zachowanie czytelności logo, gdyż określa obszar, który nie może być przekroczony przez inne grafiki i teksty.
6. niedopuszczalne modyfikacje – w tym elemencie opisywane i przedstawiane są błędne wykorzystywania logo, bądź niedopuszczalne zniekształcanie lub zmienianie kolorów czy usuwanie elementów logo.
7. kolorystyka znaku – określa się tu numerację kolorów wykorzystanych w projekcie logo w skalach CMYK, RGB, PANTONE i czasem w RALu. Ważne jest, aby każde wykorzystanie logo, na najróżniejszych nośnikach, przedstawiało tę samą paletę kolorystyczną.
8. Stosowanie znaku na różnych tłach – w tej części przedstawia się ewentualne zastosowanie teł, na których można przedstawiać logo. Ważne jest, aby tła były dostosowane do kolorystki logo, nie przytłaczały go i pozostawiały czytelnym.
9. skalowanie i minimalne rozmiary znaku – w tym elemencie księgi znaku określa się minimalne rozmiary logo do druku w milimetrach i dla monitorów w pikselach. Ustalonych rozmiarów należy się ściśle stosować, aby przy ewentualnym ich zmniejszaniu nie traciły na jakości. Należy dbać o to, aby podczas typowej eksploatacji produktu z umieszczonym znakiem zachował on czytelność i był łatwo rozpoznawalny.
10. typografia znaku – w tej części opisuje się typografię użytą w logo. Wskazuje się rodzinę fontu, jego nazwę i możliwości użycia. Można dopasować inny font do zaprojektowanego logo, tak aby był spójny i mógł być wykorzystywany do wszelkiej komunikacji zewnętrznej i korespondencji.
Zasady przedstawione powyżej są o tyle ważne, iż chronią sposób przestrzegania firmy. Powinno się ich bezwzględnie przestrzegać, ponieważ są fundamentem budowania wizerunku marki. Księga jest instrukcją obsługi, która ułatwia prawidłową współpracę z podwykonawcami, a także przyspiesza rozwój firmy.
Księgę znaku można rozszerzyć poprzez stworzenie księgi identyfikacji wizualnej. Zawarte w niej informacje dotyczą wytycznych szablonów między innymi stopki mailingowej, prezentacji multimedialnej, informacji prasowej czy newslettera. Umieszcza się w niej również projekty akcydensów takich jak koperty, teczki, wizytówki, papier firmowy, a także elementy poligrafii: ulotki, plakat, zaproszenia czy dyplom/certyfikat. Przygotowanie takiej księgi zaleca się przede wszystkim dużym firmom, co nie zmienia faktu, że nawet najmniejsza, również jednoosobowa, powinna mieć spójną identyfikację wizualną.
Ciao, DWA:WIATRY